رواية خائڼ الفصل الثالث 3
رواية خائڼ الفصل الثالث 3
_وقفنا المره اللي فاتت اما سما دخلت على جوزها وصحبتها
سراج بتمثيل بهدوء "سما دا جواز اي كلام أنا متجوزها عرفي، لكن انتِ مراتي على سنة الله ورسوله"
سما بصت لأماني بشماته وضحكت بخبث وقالت "يعني لو قولتلك سيبها هتسيبها "
سراج بسرعه "طبعًا يسما انا متجوزها يومين وكنت هزهق وهسيبها انتِ وعيالي أهم "
سراج بتوتر "اماني انا ..."
سما بشماته "تؤتؤ يسراج استنى انا اتكلم وكدا كدا هسيبكم وهمشي "
سما لأماني بۏجع " انتِ يطلع منك دا كله ولييه عشان دا وشاورت على سراج بقر
سراج بهدوء "ممكن تهدوا انا مش هطلق اي واحده فيكم انا بحبكم انتو الاتنين وعايزكم انتو الاتنين، وانتو صحاب يعني الدنيا هتمشي تمام "
سما بصړاخ "انسى انسى اني اعيش معاك ومعاها فاهم فاهم يسراج انا عايزه اطلق "
سراج ببرود " سما اهدي انا عارف انك مصدومه، بس فكري في عيالك اكيد مش هتعرفي تمشي امورهم وحدك فاهدي كدا الموضوع مش مستاهل انا زي أي راجل عايز اتجوز واجدد واتجوزت وهتجوزها رسمي "
سراج بتمثيل الهدوء "سما تعالى نروح شقتنا ونتفاهم "
سما بقرف "وانا مش هروح معاك في حته اما تطلقني انا عايزه اطلق واشبعوا ببعض انتو الاتنين "
سما بصتله بۏجع ودموعها بتنزل، وهي شايفه واحد أناني مش هو دا اللي حبته ولا اللي حبها دا واحد صفاته بشعه واحد مش بيقدر نعمة اللي في ايده، ونقلت نظرها الي أماني اللي واقفه بتابع ببرود دي مش صحبتها ولا اللي كانت معتبراها اختها
اماني پخوف "سراج انا لازم اقولك حاجه "
سراج بۏجع "اماني عشان خاطري سيبيني دلوقتي "
اماني بصوت عالي ونرفزه "انت لازم تسمعني سراج انا حامل"
بصلها سراج پصدمه وقال بنرفزه"مستحيل، انا مش عايز الطفل دا الطفل دا لازم ينزل انتِ فاهمهه"
اماني پصدمه "انت عايز تمو.ت ابني؟!"
سراج بنرفزه "انا مش عايز عيال تاني كفايا عيالي، وانتِ ست شاطره وهتيجي معايا بالذوق بكرا ننزل الطفل دا "
اماني بتصميم "بس انا عايزه الطفل دا "
سراج بټهديد ونظرة شړ" لو قولتلك اني مش هكتبه باسمي ومش هعترف بيه بردو هتفضلي مصممه؟!"
اماني پصدمه.....يُتبع
